วันจันทร์ที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2553

ไกชน

ตำนานไก่ชนพระนเรศวร


ไก่ชนพระนเรศวร หรือไก่เจ้าเลี้ยง เป็นไก่อู พันธุ์เหลืองหางขาวเป็นที่รู้จักเรียกขานกันว่า ”ไก่เหลืองหางขาว” จัดเป็นยอดไก่ มีลักษณะสีสร้อยเหลือง แข้งขาวอมเหลือง ปากขาวอมเหลืองหางสีขาวยาวเหมือนฟ่อนข้าว ยืนผงาดอกเชิดท้ายลาด หน้าแหลมยาวเหมือนหน้านกยูง ปีกใหญ่ยาวมีขนแซมทั้งสองข้าง อกใหญ่ ตัวยาว หางรัดชิด แข้งเล็กนิ้วยาวเรียว เดือยงอน เวลาขันเสียงใหญ่และยาว

ไก่ชนของพระนเรศวรกำลังตีกับไก่ชนของมังกะยอชวา

ไก่ชนเหลืองหางขาว

สมเด็จพระนเรศวรมหาราช พระราชสมภพ ณ พระราชวังจันทน์ เมืองพิษณุโลก ได้ทรงโปรดปรานการตีไก่มาแต่เยาว์วัย ทรงใฝ่หาความรู้ และเสาะหาไก่มาเลี้ยงไว้ ครั้นเสด็จไปประทับที่พม่า ก็ทรงนำไก่ชนไปด้วย เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2110 สมเด็จพระนเรศวร ทรงชนไก่กับพระมหาอุปราชา (มังกะยอชวา) ผลปรากฏว่าไก่ชนของพระมหาธรรมราชากลับเป็นฝ่ายแพ้ไก่ชนของสมเด็จพระนเรศวร ทำให้พระมหาอุปราชาทรงพิโรธมาก เกิดโมหะตรัสเสียดสีเหยียดหยามสมเด็จพระนเรศวร ว่า ”ไก่เชลยตัวนี้เก่งจริงนะ” สมเด็จพระนเรศวรจึงตรัสโต้ตอบเป็นเชิงท้าอยู่ในทีว่า ”ไก่ตัวนี้อย่าว่าแต่ตีพนันชนเอาเดิมพันเลย ถึงชนเอาบ้านเอาเมืองกันเมื่อไรก็ได้”
เชื่อกันว่าไก่ที่พระนเรศวรทรงนำไปชนกับพม่านั้น นำไปจาก ”บ้านกร่าง” เดิมเรียกว่า ”บ้านหัวเท” ซึ่งอยู่ห่างจากเมืองพิษณุโลกไปทางตะวันตก ประมาณ 9 กิโลเมตร ซึ่งเป็นหมู่บ้านเก่าแก่สืบเชื้อสายจากบรรพบุรุษไทยโบราณ ผู้คนในหมู่บ้านยังคงสืบทอดขนบธรรมเนียมมาตั้งแต่บรรพบุรุษไม่ต่ำกว่า 200 ปีมาแล้ว เมื่อมีงานเทศกาลก็จะนัดชนไก่กันเป็นประจำ บ้านกร่างเป็นหมู่บ้านที่เลี้ยงไก่ชนมากอีกแห่งหนึ่ง เป็นไก่เก่ง ชนชนะเสมอ มีชื่อเสียงมาก และเป็นที่ต้องการของคนต่างถิ่น ไก่ที่ชาวบ้านบ้านกร่างเลี้ยงนั้น เป็นไก่อู ตัวใหญ่ สีเหลืองหางขาว ชาวบ้านพูดจนติดปากว่า ”ไก่เหลืองหางขาว ไก่เจ้าเลี้ยง” การที่เรียกว่า ”ไก่เจ้าเลี้ยง” น่าจะมีความหมายจากการที่สมเด็จพระนเรศวรทรงเลี้ยงไก่ชนพันธุ์เหลืองหางขาวนั่นเอง
ลักษณะทั่วไปของไก่ชนพระนเรศวร

เป็นพันธุ์ที่มีชื่อเสียงเป็นที่รู้จักกันมากที่สุดคือ พันธุ์เหลืองหางขาว ตามตำรากล่าวว่า ไก่เหลืองหางขาว
ไก่เจ้าเลี้ยง ในทุกพื้นที่ที่มีการเล่นไก่ชน ไก่เหลืองหางขาวมักจะเป็นตัวเอกทุกๆ สังเวียนอยู่เสมอ หรือแทบจะเรียกได้ว่าไก่พันธุ์นี้อยู่ในความครอบครองของนักเลงไก่อยู่เสมอ ไก่เหลืองหางขาวจัดว่าเป็นไก่ที่มีสกุลและมีลักษณะเด่นมาก จากประวัติฝีมือความสามารถ ทำให้มีการพูดเสมอในวงพนันว่า ไก่เหลืองหางขาวกินเหล้าเชื่อ หมายความว่าเมื่อนำไก่สีนี้ไปตี สามารถที่จะเชื่อมั่นได้ว่า จะต้องเป็นฝ่ายชนะอย่างแน่นอนสามารถสั่งเหล้าเงินเชื่อมากินก่อนได้เลย
ไก่เหลืองหางขาวที่มีลักษณะตรงตามตำรา

หน้าหงอนบาง กลางหงอนสูง สร้อยระย้า หน้านกยูง อกชัน หวั้นชิด หงอนบิด ปากร่อง พัดเจ็ด ปีกสิบเอ็ด เกล็ดยี่สิบสอง ถือเป็นไก่ชั้นเยี่ยม
อกชัน คือ ยืนยืดอกหรือเชิดอก อันจะทำให้ด้านท้ายของตัวลาดลงต่ำ แสดงถึงความเป็นไก่อันธพาล
หวั้นชิด คือ ข่วงหางอยู่ชิดหรือติดกับบั้นท้ายตรงบริเวณเชิงกราน ทำให้ช่องว่างระหว่างบั้นท้ายกับเชิงกรานแคบแสดงถึงความอึดอดทน
หงอนบิด คือ หงอนไม่ตรงบิดเอียงไปด้านข้างเล็กน้อยแต่ไม่ไช่พับเอียงมากเกินไปเพราะจะเป็นลักษณะที่ไม่ดี แต่จะเชื่อกันว่าหงอนที่เอียงบิดไปทางขวาเป็นไก่ที่มีฝีมือตามตำราแต่หากเอียงทางซ้ายจะไม่นิยม
ปากร่อง คือ ที่บริเวณจงอยปาก จะมีร่องhttp://www.oknation.net/blog/print.php?id=207921เป็นร่องลึกเข้าไปทั้งสองข้างออกจากรูจมูก อันแสดงถึงความเข้มแข็งไม่หลุดหักง่าย
พัดเจ็ด คือ ที่บริเวณจะพบขนที่เรียกว่าขนพัดข้างละ 7 เส้น
ปีกสิบเอ็ด คือ ขนปีกท่อนนอกมีข้างละ 11 เส้น ช่วยในการบินได้ดี
เกล็ดยี่สิบสอง คือ เกล็ดที่นิ้วกลางนับรวมกันได้ 22 เกล็ด จัดเป็นไก่มีสกุลตีเจ็บตีหนัก รุนแรง

ที่มาhttp://www.oknation.net/blog/print.php?id=207921

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น